Świat wewnętrzny

Wierzby w strugach wodę piją,
Mgły lekuchną przędzę wiją,
Gaje mówią w głos pacierze,
Ślubną suknie brzoza bierze,
Macierzanki pachną błogo...Maria Konopnicka

John Howe, Old Man Willow

Po co poddawać się smutkowi, po co rozpamiętywać porażki, po cóż myśleć o tym, co nie jest takie, jakie być powinno? Wystarczy wejść w głąb swojej wyobraźni i zanurzyć się w świecie, w którym po lasach biegają cichutko Elfowie, a drzewa, choć z pozoru nieruchome, mogą podstawić przechodniowi korzeń, jeśli im się nie spodoba. Wystarczy wyjść na spacer do parku i patrzeć na świat tak, jakby to była prawda. Wtedy wszystko wygląda inaczej, na niebie pojawia się słońce, a smutki pierzchają w ciemne zaułki, z których nie ma potrzeby ich wyciągać.

    

Trzeba pamiętać, że Elfowie i czujące drzewa istnieją, wystarczy tylko zaprosić ich do swojego świata -  to upiększa życie. Świat wewnętrzny rządzi się innymi prawami.