Jesienne słoneczniki ostatniego dnia lata

Za moim oknem trochę za bardzo ponuro jak na złotą jesień, nie wspominając o tym, że dziś jeszcze, bądź co bądź, jest lato:) Słońce nawet na chwilę nosa zza chmur nie wystawia, a wiatr mocno szarpie liśćmi. Nie traćmy jednak ducha - zawsze można wczołgać się pod kocyk i poczytać coś w niedzielne popołudnie:) Ja mam na balkonie dodatkowy pocieszacz pod postacią żółcących się jeszcze słoneczników, a na biurku... vangoghowski bukiet od przyjaciółki:) Przesyłam zdjęcia, żeby i Wam (jeśli potrzeba) humor poprawiły, ze szczególną dedykacją dla guciamal w nagrodę za odgadnięcie nazwiska mojego ulubionego rzeźbiarza. Na październikowy, dzwoniący o szyby, staffowski deszcz jeszcze przyjdzie czas, na razie uśmiechają się do nas jeszcze małe, żółte słoneczka.

Kwiatami, które uszczknąłem, 

Pozdrowień przyjmij tysiące! 

Ach! Ileż razy się zgiąłem, 

Gdy je zbierałem na łące, 

I do serca przycisnąłem 

Nie raz, a dwa tysiące! 

J.W.Goethe, Pozdrowienie kwiatami

 

"Cudnie jest teraz w lasach! Cały drobiazg leśny... paprocie, krzaki derenia ułożyły się do snu, jak gdyby je kto nakrył kołderką z liści. Poleżą tak do wiosny. Wyobrażam sobie, że mały, popielaty elf, spowity w szal o tęczowych barwach, zakradł się ku nim na paluszkach ostatniej księżycowej nocy i pootulał je pieczołowicie." L.M.Montgomery

I silniej kwiaty pachną tam i czystsza 

Rosa o zorzy sypie się na łany - 

A słoneczniki, co po miedzach rosną, 

Jakimś zachwytem świetlanym gorętsze, 

Ekstazą blasku upite miłosną, 

Podnoszą w niebo kwiatów swoich wnętrze... 

Maryla Wolska

Sophie Anderson, Jesienna księżniczka

"Cały las dokoła przystrojony był, niby wielką koroną, sklepieniem purpurowych liści, drżących teraz pod wpływem powiewów jesiennego wiatru." L. M. Montgomery

  

Jest jakiś kraj bajeczny, jakieś ciche święto, 

jakieś niedzielne rano słoneczne, świetlane, 

kiedy po pustych polach, w złote mgły odziane, 

włóczą się Słonecznice z piersią odsłoniętą. 

K. Przerwa-Tetmajer, Bajeczny kraj

W środku kwiatów, jak pełnia pomiędzy gwiazdami, 

Krągły słonecznik licem wielkiem, gorejącem 

Od wschodu do zachodu kręci się za słońcem. 

A. Mickiewicz, Pan Tadeusz, ks. II