Wiatr zmian Vianne Rocher

CZEKOLADA

Czekolada kojarzy mi się zawsze z czymś przyjemnym. Jaką lubię najbardziej? Czy Vianne i w moim przypadku nie popełniłaby błędu? Na pewno nie, przecież jest czarownicą, wróżką czekolady, choć się do tego nie przyznaje. Spojrzałaby na mnie spod lekko przymkniętych powiek, przyjrzała się kolorom mojej aury i od razu sięgnęłaby po miętowe, aksamitne nadzienie oblane ciemną, bardzo gorzką czekoladą. A może po coś zupełnie innego? Może najbardziej lubię to, czego jeszcze nigdy nie próbowałam? 

"(...) na toaletce rzędy buteleczek, jak gdyby zamknięta w nich armia duchów wyczekiwała uwolnienia."

"Patrzył na mnie. Jego oczy stały się niemal fioletowe w mętnym oświetleniu gwiazd."

"I parsknęła śmiechem, który brzmiał tak, jakby skrzypce oszalały."

Vianne to osobowość zupełnie nietypowa - wydaje się normalną młodą kobietą, podróżującą z małą córeczką i szukającą swojego miejsca na świecie. Są to jednak pozory skrywające feerię barw o niespotykanej sile. Książka Harris urzekła mnie magią, która chowa się za kubkiem z gorącą czekoladą, w fałdach czerwonej sukienki, w rożku z ryżowego papieru. Jest ledwo uchwytna, wydaje się, że zawsze można ją wytłumaczyć czymś zwyczajnym, wobec niedowiarków zbyć lekceważącym machnięciem ręki - to w końcu tylko słodycze... W rzeczywistości istnieje tylko dla tych, którzy chcą ją dostrzec. 

"(...) może nasze sny mimochodem którejś nocy dotknęły się w pędzie."

"Jej włosy są jak flaga piracka na wietrze."

"Dziwne, zawsze sobie wyobrażałam śmierć w łóżku wśród ukochanych osób. A zamiast tego aż za często spotkanie z nią jest zawrotnie raptowne, panika i leci się w zawrotnym tempie na daremne wyścigi ze słońcem kołyszącym się jak wahadło."

RUBINOWE CZÓŁENKA 

Te ledwo uchwytne, dostępne tylko dla wtajemniczonych czary, które urzekły mnie w "Czekoladzie", realizm magiczny nie narzucający się nikomu, kto nie pragnie go widzieć, w kolejnej powieści Harris wybuchają głośno i zatracają prawie zupełnie swój dyskretny urok. Stłuczone przedmioty wracają do pierwotnej postaci, hurakan wieje z siłą tornada, a Zozie de l'Alba przemienia się w baśniową Królową Serc.

"Montmartre to wioska, jak mawiała moja matka, wyspa zrodzona z paryskiej mgły." 

 "Nieznajoma roześmiała się aż po czubki czerwonych pantofelków."

Vianne staje przed poważnymi problemami, dużo istotniejszymi niż wszystkie jej dotychczasowe wybory, a wiąże się to z tym, iż na jej drodze staje potężna czarodziejka, która nie znosi konkurencji, za to uwielbia przywłaszczać sobie cudze istnienia. Vianne udaje kogoś innego, chowa się za maską szarości i nijakości, przed Zozie nic się jednak nie ukryje. Tym razem to ona oczarowuje, zyskuje sympatię otoczenia, lecz czyni to po to, by zagarniać ludzkie serca niczego nie dając w zamian. Piękny Paryż, urocza atmosfera Montmartru, małe i wielkie dramaty oraz zwycięstwa. Wszechobecna, wirująca, porywająca nas ze sobą magia.

"Woń ogniska zamknięta w filiżance, kropla śmietanki, szczypta cukru. Gorzka pomarańcza, twoja ulubiona. Grube, soczyste plastry prosto z Sewilli, oblane najciemniejszą czekoladą deserową. Skosztuj. Spróbuj. Posmakuj."

BRZOSKWINIE
DLA KSIĘDZA PROBOSZCZA

Brzoskwinie doskonale komponują się z czekoladą. Wracamy do Lansquenet, a tym samym do klimatu z pierwszej powieści cyklu. Czułam się, jakbym powróciła do domu z dalekiej i długiej podróży. Czary nie narzucają się nikomu, korzystać z nich może tylko ten, kto ma na to ochotę. Vianne znów jest sobą. Otrzymuje list, za którym podąża nie pytając i nie zastanawiając się nad konsekwencjami. Czy jest gotowa na to, by wreszcie zapuścić korzenie? Dlaczego miejsce, z którego kiedyś uciekła, tak bardzo ciągnie ją do siebie? Wiatr wie, że jest tam bardzo potrzebna. 

"Po chwili usiadła i spojrzała na mnie oczami, które wyglądały jakby połknęły niebo."

Wraz z Vianne, Anouk i Rosette wędrujemy ulicami znanego francuskiego miasteczka, witamy się z dawnymi znajomymi. Wiele się tu jednak zmieniło przez osiem lat naszej nieobecności. Twarzy jest o wiele więcej, nie wszystkie pokazują nam coś innego niż tylko oczy umykające spojrzeniem w bok... Tym razem Joanne Harris postanowiła zmierzyć się z bardzo trudnym tematem. Poważnym, smutnym, ciążącym na niejednym sercu. Otoczyła go miękką kołderką brzoskwiniowego dżemu i podała nam pod postacią mądrej i fascynującej opowieści przyprawionej odrobiną idealnie pasującej słodyczy.

Joanne Harris

Czekolada 

Wydawnictwo: Prószyński

Rok wydania: 1999
Ilość stron: 368 s.
Oprawa: miękka
ISBN: 978-83-7648-615-4 

 

Rubinowe czółenka

Wydawnictwo: Prószyński

Rok wydania: 2007
Ilość stron: 500 s.
Oprawa: miękka
ISBN: 978-83-7469-556-5

 

Brzoskwinie dla księdza proboszcza

Wydawnictwo: Prószyński

Rok wydania: 2013
Ilość stron: 488 s.
Oprawa: miękka
ISBN: 978-83-7839-481-5